Το ότι και γυναίκες μισούν τις γυναίκες, δεν σημαίνει ότι έχει αποτύχει ο φεμινισμός. Σημαίνει ότι η ιδέα πως οι γυναίκες είναι πονηρές, ζηλιάρες, εγωίστριες, ποταπές, παρανοϊκές και υστερικές, είναι τόσο βαθιά ριζωμένη στα μυαλά μας, τόσο αναπόσπαστο κομμάτι της πραγματικότητάς μας, που το έχουμε πιστέψει και οι ίδιες.
Γι’ αυτό τις κατακρίνουμε πρώτες, τις κατηγορούμε και αν μπορούμε μάλιστα, τις τιμωρούμε. Εκείνες ό,τι πάθουν το αξίζουν, εμείς δεν είμαστε σαν αυτές.
Το ότι και γυναίκες μισούν τις γυναίκες, δεν σημαίνει ότι έχει αποτύχει ο φεμινισμός. Ο φεμινισμός πασχίζει να ξηλώσει από τα μυαλά μας το απαίσιο πέπλο που διαστρεβλώνει την πραγματικότητα και μας κάνει να βλέπουμε τις γυναίκες μικρόψυχες και ταπεινές. Αλλά αυτό που βλέπουμε, είναι ψευδές. Και δείχνει πόσο έχουμε ανάγκη να ξηλώσουμε το πέπλο, γιατί δεν τυφλώνει μόνο άντρες. Θέλει πολλή δουλειά για να καταφέρεις να δεις μέσα από τις ραφές.
Πού και πού βρίσκεται μία που διαπράττει απαίσιο έγκλημα εναντίον άλλης γυναίκας. Όχι ότι δεν υπάρχουν κι άλλες, αλλά δεν είναι πολλές. Είναι πάρα πολύ λίγες. Η αλληλεγγύη μεταξύ γυναικών, συχνά είναι το μόνο που μας κρατάει ζωντανές. Δεν είναι έτσι οι γυναίκες, όπως θέλουν να πιστεύετε οι ίνσελς και οι σελίδες οι μισογυνιστικές. Δεν είναι έτσι οι γυναίκες. Μην σταματήσετε να το φωνάζετε, να ακουστούμε, γιατί οι στριγκλιές των άλλων είναι πολύ δυνατές.
Ειρήνη Γεωργή 