Γεια σου, είμαι η Ειρήνη Γεωργή.
Ξεκίνησα να γράφω αυτό το μπλογκ παλιά, δηλαδή το 2011, και δεν είμαι η ίδια πια. Ό,τι έχει γραφτεί στο My Happy Ending είναι αληθινό και αν θες να μάθεις ποια είμαι, ή μάλλον ποια ήμουν, θα μάθεις διαβάζοντας τα κείμενα που έγραφα τότε. Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα το μυθικό, εκτός από μυθικά αποτυχημένες βραδιές σε μπαρ και κλαμπ μέχρι το ξημέρωμα. Τον πρώτο λόγο είχαν το φλερτ, το σεξ, η κωμική ματαιότητα αυτών και η ελπίδα που πεθαίνει πάντα τελευταία.
Η ελπίδα όμως εδώ και καιρό, δεν είναι πια το να βρω τον Έναν που έψαχνα τότε (και μάλιστα νόμισα ότι τον βρήκα), αλλά να γίνει ο κόσμος λίγο καλύτερος για όλους, και μέσα σ’ αυτόν, και οι σχέσεις των δύο+ φύλων. Γι’ αυτό, έχω μεταφέρει εδώ και κάποια κείμενα που έχω γράψει από κει κι από δω, που μιλούν για κουλτούρα του βιασμού και φεμινισμό.
Ιστορικά, στο μπλογκ το πράγμα ξεκινά από την εποχή που αρχίζω να δημοσιεύω τα εβδομαδιαία γεγονότα των εξόδων μου (μιλάω για μπαρ και κλαμπ, όχι για προϋπολογισμούς), στο προφίλ μου στο facebook. Τα πάντα περιστρέφονται γύρω από χαριτωμένα πλην ακατάλληλα αγόρια, ελπιδοφόρες πλην εφήμερες σχέσεις, και γύρω από την ελαφριά πλευρά της ζωής. Πολλά χρόνια μετά, το πήρα απόφαση να ασχοληθώ και με τη βαριά.
Δεν έχει σημασία αν αυτή η ενασχόληση θα οδηγήσει στο my happy ending, μεγάλη λέξη το τέλος κι ελπίζω να αργεί. Σημασία είναι ότι αυτό που κάνω δεν είναι πια μόνο για μένα. Είναι και για σένα.
Μπορείς να με δεις ή να με ακούσεις να μιλάω για το τι κάνω στη ζωή μου τώρα, σε ένα από τα links εδώ.
Η επίσημη ιστοσελίδα μου είναι στο irinigeorgi.com.
Ειρήνη Γεωργή 